Dyrektywa w sprawie opakowań
Wprowadzenie do projektu
Opakowania są niezbędną częścią towarów i odgrywają niezbędną rolę w obiegu towarów.Materiały opakowaniowe są często wyrzucane przez konsumentów po użyciu, a następnie trafiają do środowiska i gleby. substancje niebezpieczne zawarte w nich bezpośrednio szkodzą środowisku.Na przykład dyrektywa UE 94/62/WE "Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i obróbki odpadów opakowaniowych" w sprawie "Ograniczenia stosowania substancji niebezpiecznych", "Wielokrotne wykorzystanie", "Wykorzystanie podlegające recyklingowi", "Zawierające materiały z recyklingu" i inne przepisy dotyczące opakowań.

Rozporządzenie amerykańskie w sprawie opakowań TPCH (CONEG)
CONEG to lokalne rozporządzenie ustanowione przez Stowarzyszenie Stanów Północno-Wschodnich (8 stanów) w 1989 r. w celu zmniejszenia zawartości metali ciężkich w opakowaniach i materiałach opakowaniowych.Wraz z utworzeniem TPCH w 1992 r., CONEG przemianowano na TPCH. Jednakże metody badań i wymagania TPCH są takie same jak w CONEG i pozostają niezmienione,i wymagania dotyczące kontroli produktów oraz substancji toksycznych i niebezpiecznych są zasadniczo zgodne z wymaganiami UE.
Dyrektywa UE w sprawie opakowań
Wprowadzenie do dyrektywy UE w sprawie opakowań:

Dyrektywa UE w sprawie opakowań jest skrótem od: Opakowania i odpady opakowaniowe, a nazwa dyrektywy brzmi:Dyrektywa 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowychGłówną przyczyną celu zarządzania/regulowania materiałów opakowaniowych jest to, że materiały opakowaniowe są często wyrzucane przez konsumentów po użyciu i trafiają do gleby środowiskowej,a zawarte w nich szkodliwe substancje bezpośrednio zanieczyszczają środowisko.

W dniu 7 lutego 2013 r. UE opublikowała dyrektywę 2013/2/UE w Dzienniku Urzędowym w celu zmiany załącznika I do dyrektywy 94/62/WE w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych.Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwadzieścia dni po dniu jej publikacji w Dzienniku Urzędowym..

2013/2/UE zmieniony załącznik I do dyrektywy 94/62/WE (przykładowe przykłady definicji opakowania w art. 3 ust. 1 dyrektywy UE w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych),a w zmienionym załączniku I dodano 19Wykaz przykładów wyjaśnia granice między opakowaniami a nieopakowaniami.Chociaż dyrektywa UE w sprawie opakowań została wielokrotnie zmieniona, wymagania dotyczące zarządzania substancjami niebezpiecznymi w materiałach opakowaniowych nie uległy zmianie.

Do obiektów badań należą:

Opakowania produktów: kartony, kartony, drewniane ramy, pudełka filmowe, plastikowe torebki, worki bąbelkowe, pianka, polistyren, elementy oświetleniowe, cienkie płyty, linie, farby, atramenty, taśmy, kleje, wiązania kablowe, etykiety, instrukcje,itd.

1Niniejsza dyrektywa obejmuje wszystkie opakowania wprowadzane do obrotu we Wspólnocie oraz wszystkie odpady opakowaniowe, niezależnie od tego, czy są one wykorzystywane czy wyrzucane w przemyśle, handlu, biurach, sklepach, usługach,domów lub innych, i nie ma nic wspólnego z używanymi materiałami.
2- stosowanie niniejszej dyrektywy nie ma wpływu na istniejące wymagania jakościowe dotyczące opakowań, takie jak produkty opakowaniowe w zakresie bezpieczeństwa,ochrony zdrowia i higieny lub obowiązujących wymogów w zakresie transportu lub dyrektywy Rady 91/689/EWG z dnia 12 grudnia, 1991 w sprawie odpadów niebezpiecznych.

Substancje kontrolowane i ograniczenia:

Dyrektywa UE w sprawie materiałów opakowaniowych (94/62/WE) reguluje maksymalne dopuszczalne stężenia czterech głównych metali ciężkich (ołowiu, rtęci, kadmu i chromu sześciowartościowego):
Ołów (Pb) + kadm (Cd) + rtęć (Hg) + chromium sześciowartościowe (Cr+6) < 100 ppm

Od dnia 30 czerwca 2001 r. całkowita ilość ołowiu, kadmu, sześciowartościowego chromu i rtęci zawarta we wszystkich opakowaniach i ich składnikach nie może przekraczać 100 ppm

"Komponenty opakowania" to najmniejsza część opakowania, którą można łatwo oddzielić ręcznie.Zgodność z dyrektywą jest wykazana poprzez badania lub na podstawie wyników obliczonych z badania metali ciężkich materiału opakowaniowego.

Przepisy dotyczące opakowań w USA
CONEG to lokalne rozporządzenie ustanowione przez Stowarzyszenie Sterowników Stanów Północno-Wschodnich (8 stanów) w 1989 r. w celu zmniejszenia zawartości metali ciężkich w opakowaniach i materiałach opakowaniowych.Wraz z utworzeniem TPCH w 1992 r., CONEG został również przemianowany na TPCH. Jednakże metody i wymagania badania TPCH są takie same jak w przypadku CONEG i pozostają niezmienione,i wymagania dotyczące kontroli produktów oraz substancji toksycznych i niebezpiecznych są zasadniczo zgodne z wymaganiami UE.

Definicja materiału opakowaniowego i badania produktu
Packaging material and product testing refers to the process of conducting one or more special tests on the protective quality and protection methods of materials and products used to manufacture packaging containers, dekoracja opakowań, drukowanie opakowań, transport opakowań itp., które spełniają wymagania dotyczące opakowań produktów.

Zakres badania materiału opakowaniowego i produktu
Badania materiału opakowaniowego i produktu można podzielić na następujące części w zależności od rodzaju materiału:
(1) Badanie materiałów opakowaniowych produktów papierniczych
Badanie materiałów i produktów papierowych, takich jak papier i tektura.a jakość papieru jest bezpośrednio związana z jakością produktu.Badania materiałów opakowaniowych produktów papierniczych obejmują kilka głównych rodzajów wydajności, takich jak wydajność druku, wydajność mechaniczna i wydajność odporności na działanie pogody.Do najczęstszych problemów jakościowych materiałów opakowaniowych produktów papierowych należą:: wydajność druku i wydajność mechaniczna wyrobów papierowych nie spełniają norm produktów i wymagań użytkowania; uszkodzenia ładunku spowodowane słabą odpornością na warunki pogodowe;produkty papiernicze uwalniają szkodliwe substancje, powodujące zanieczyszczenie lub uszkodzenie produktu itp.

(2) Badanie materiałów opakowaniowych z tworzyw sztucznych
Badania materiałów i produktów opakowaniowych z tworzyw sztucznych Opakowania z tworzyw sztucznych są również ważnym rodzajem opakowań stosowanych w naszym codziennym życiu, drugim po papierze.Główne elementy badań materiałów opakowaniowych z tworzyw sztucznych obejmują:: właściwości mechaniczne (rozciąganie, rozdarcie, przebicie itp.), właściwości barierowe (bariera wilgoci, bariera tlenowa itp.), odporność na warunki pogodowe, właściwości optyczne, właściwości antystatyczne,właściwości amortyzatorów materiału piankowego, itp.
Do najczęstszych problemów związanych z jakością materiałów opakowaniowych z tworzyw sztucznych należą: niewystarczające właściwości mechaniczne i barierowe; zmiany koloru, kruchość, topnienie, przyczepność, pęknięcie itp.w badaniach odporności na warunki pogodowe; przepuszczalność światła i przepuszczalność UV nie spełniające norm; nieprawidłowe wartości oporności powierzchni w badaniu w określonym środowisku, słabe właściwości materiału amortyzującego itp.

(3) Badanie drewnianych materiałów opakowaniowych
Badanie drewnianych materiałów opakowaniowych odnosi się do testowania drewnianych materiałów, takich jak drewno i produkty z sztucznych kartonów stosowane do podtrzymania, ochrony lub przenoszenia materiałów do towarów.Główne elementy badań drewnianych materiałów opakowaniowych obejmują:: wytrzymałość statyczna na gięcie, wytrzymałość na gięcie, wytrzymałość na wiązanie, siła przytrzymania paznokci, zawartość wilgoci, emisja formaldehydu, odporność na działanie pogody itp.
Do najczęstszych problemów jakościowych drewnianych materiałów opakowaniowych należą: pęknięcie płyt; rdza produktu spowodowana wysoką zawartością wilgoci drewna; uwalnianie formaldehydu i szkodliwych gazów itp.

(4) Badanie materiałów opakowaniowych złożonych
Badania materiałów opakowaniowych złożonych są skierowane do dwóch lub więcej materiałów, które są łączone przez jeden lub więcej procesów złożonych w celu utworzenia materiału złożonego o określonych funkcjach.Do testów materiałów opakowaniowych kompozytowych należą głównie:: właściwości barierowe, właściwości mechaniczne, odporność na warunki atmosferyczne, blokowanie światła, właściwości antystatyczne itp.
Do najczęstszych problemów jakościowych materiałów opakowaniowych złożonych należą: właściwości barierowe (przenikliwość wilgoci, przenikliwość tlenu) i właściwości mechaniczne nie spełniają wskaźników;worki z folii aluminiowej i worki pokryte aluminium mają słabe właściwości blokowania światła; właściwości elektryczne, takie jak opór powierzchni, nie spełniają norm itp.

(5) Badanie opakowań żywności
Opakowania żywności mają funkcję ochrony żywności, zapobiegania uszkodzeniom spowodowanym przez czynniki zewnętrzne, takie jak czynniki biologiczne, chemiczne i fizyczne, podczas ich przepływu,i utrzymanie stabilnej jakości samej żywnościWykorzystanie opakowań zawierających produkty spożywcze, w tym papieru, plastiku,drewno, szkła, metalu itp.
Elementy badań opakowań spożywczych obejmują głównie: działanie ochronne (właściwości fizyczne są takie same jak działanie badawcze powyższych materiałów),wydajność w zakresie bezpieczeństwa żywności (właściwości chemiczne (wydajność higieniczna), metali ciężkich, substancji szkodliwych (dodatki plastikowe, powłoki, rozpuszczalniki itp.), mikroorganizmów itp.).
Do najczęstszych problemów związanych z jakością opakowań spożywczych należą: wybrzuszenie worek spożywczych spowodowane słabym uszczelnieniem i właściwościami bariery;